معلم جهان از مکتب قرآن می آید
این ذات مقدس، وجود مبارک
حضرت ولی عصر روحی فداه، درماه (شعبان) به دنیا آمده است. آنچه که منشأ نجات عالم
است وجود مبارک ولی عصر ارواحنا فداه است که ما هم درکنار سفره آن ذات مقدس جریان
وجود مبارک حضرت ولی عصر (ع) مانند قرآن، آنقدر برای پیغمبر (ص) محترم بود که به هر
بهانه ای و به هر وسیله ای ایشان نام مبارک حضرت حجت (عج) را می برد، مثل اینکه به
هر وسیله ای جریان قرآن را مطرح می کرد.
وجود مبارک حضرت پیامبر اکرم (ص) به
جابر بن عبدا لله انصاری می فرماید:
«جابر، بعد از ارتحال من، سجاد فرزندی دارد
به نام محمد (ع) اسم او اسم من است و تو او را در کودکی می بینی اگر او را دیدی
سلام مرابه او برسان و چند چیز به او بگو، یکی از این حرفها این است که به او بگو،
مهدی (عج) فرزند توست.»
حضرت، از هیچ فرصتی برای مطرح کردن این مطلب فروگذار
نمی کردند جابر درکوچه پس کوچه ها که راه می رفت به او گفتند، این امام باقر (ع)
است او فهمید که ایشان وجود مبارک امام باقر (ع) است دست ایشان را بوسید وادب
واحترام کرد گفت من نابینایم واز اصحاب پیغمبرم. جدت سلام رساندند و اسم شریف شما
را به من گفت و گفت مهدی موعود آخرالزمان (عج) فرزندتان است.
این اهمیت مهدویت
است؛ این احیای این نام مبارک است هر جا، جای حساسی باشد، سخن از قرآن است و از
وجود مبارک حضرت ولی عصر (عج) هست. حیف نیست که میلاد این مهدی موجود موعود منتظر
(عج) با چند جشن ساده و بی محتوای کف زنی بگذرد و این قدر شأن ایشان را پایین
بیاوریم؟ ما باید داعیه جهانی شدن را داشته باشیم که مهدی (عج) را داریم. در صورتی
که ان کسیکه چهار تا کفش دارد یا چهار تا پوشاک دارد یا چهار تا اتومبیل و آهن
دارد. او حرف جهانی شدن را به عنوان تجارت جهانی می زند!او که دارای فوم وبصل وعدس
وسیر است حرف جهانی را می زند ما که دارای من و سلوی هستیم چرا حرف جهانی
نزنیم؟
ما دارای مهدی جهانی هستیم ما مصلح جهانی داریم ما عدل جهانی داریم ما
علم جهانی داریم ما بایدحامی جهانی شدن این تز ومکتب باشیم آیا این را فقط با کف
زدن باید پایین بیاوریم؟
« امن العدل، امن الادت، امن الاحسان؛ امن الایثار،
امن العقل؟»
[آیا این نوع کار بر خاسته از عدل ویا ادب یا احسان سا ایثار و یا
عقل می باشد؟]
آیا این مجالس باید تا این حدتنزل کنند؟ شما علما اگر در این
مجالس نروید، مجالس رادیگری اداره می کند. نگویید برای ما کسر (شأن) است. این منبر
رفتن فخر ماست ما ازآن روزی که به این ویروس، که منبر رفتن برای ما کسر است مبتلا
شدیم، منبر را دیگران اداره می کنند. این چنین نیست که مسجد و حسینه بدون سخنرانی و
برنامه باشد. شما نشد، دیگری، شمانشد، آقازاده تان؛ آقازاده تان نشد، شاگردتان؛
اگر او نشد، مداح اداره می کند...
مبادا خدای ناکرده این صحنه را خالی بگذارید.
جابرتوی کوچه، نابینا، در سن پیری ماموریتش را انجام داد. این رسالت رسمی اوست از
طرف پیغمبر اکرم، علیه الاف التحیۀ و الثناء؛ که به نوه ام، به باقر بگو که مهدی
فرزند توست. این نشان دهندۀ اهمیت مسأله است. خوب آن وقت بیاییم شأن این را با آن
جشن های ساده پایین بیاوریم. ادبای ما سهمی دارند هنرمندان ما سهمی دارند،
نویسندگان ما سهمی دارند آیا ما که دارای ولایت، امامت و عصمتیم حرف جهانی نزنیم
حرف جهانی راباید با فکر جهان شمول ارائه کرد. برای این وجود مبارک، حضرت مهدی(ع)
این چراغانی-ها خوب است، این جشن ها بسیار خوب است، پخش شیرینی ها بسیار خوب است،
اما خوب تر از همۀ اینها، معارف مهدویت است.
وجود مبارک امام صادق (ع) به زراره
فرمود: وظیفه شیعیان ما در عصرغیبت این است که این دعا را بخوانند.
«اللهمّ
عرّفنی نفسک فإنّک إن لم تعرّفنی نفسک لم أعرف نبیک اللهمّ عرّفنی رسولک فإنّک إن
لم تعرّفنی رسولک لم أعرف حجتّک. اللهمّ عرّفنی حجّتک فإنّک ان لم تعرّفنی حجّتک
ضللت عن دینی.»
این دعا «برهان لِمْ» را به ما یاد می دهد این دعا می گوید:
غدیرحق است و بقیه باطل چرا؟ (چون) می گوید: خدیا، خودت را به من بشناس؛ اگر من
موحد ناب نباشم، خدا شناس نباشم پیغمبر شناس هم نیستم؛ زیرا پیغمبرخلیفه الله است.
وقتی من مستخلفٌ عنه [کسی که پیامبر جانشین او است] را نشاختم، خلیفه را نمی
شناسم. خدایا توفیق بده من نبوت را، رسالت را، پیغمبر و پیغمبری را عمیقاً بشناسم؛
زیرا اگر من پیغمبر را نشناسم، گرفتار می شدم امام، خلیفه و والی نیست، وازمردم
وکیل نیست. مردم سالاری محض نیست تا چند نفر ننشینند و مساله راحل کند. امام،
جانشین پیغمبر است. عرض می کنیم، خدایا پیغمبرت کیست؟ حجت من کسی است که جای پیغمبر
بنشیند نه مردم به او رأی بدهن. این مسأله، برهان لِمْ است. این دعا نیست، این حکمت
است. گفته اندآنرا بعد از نماز بخوان، در نماز بخوان و در فرصت های مناسبی که داشتی
بخوان، اگر می خواهی به غدیربرسی واز ویروس های دیگر برهی، این دعا را بخوان. گاهی،
شما، دعای محض (می خوانید) اما گاهی در حکمت و کلام، برهان اقامه می کنید. این،
برهان است.
امسال همه درحج منتظر هستند. از حاجی اندونزیائی که مهدی را ولی
الله می خواند تا زائر هندی که او را «قائد اعظم» می دانداز عرب عراقی که ناجی امت
را صدا می زند تا مسلمان سیه چرده افریقایی که او را حامی مظلوم می شمارند، همه
منتظر او هستند. در حج همه منتظرند. انتظار شعار حج شده است. همه جا حرف از اوست.
از نسب او می پرسند که به احمد(ص) می رسد، از نام او می گویند که «محمد» است. کلام
او را قران و صوت او را جمیل توصیف می کنند. مردمان حرفها از «ذوالفقار» دارند و
نامردان با شنیدن نام او ابرو در هم می کشند. همه می گویند او می آید. در یکی از
جمعه های نور، در کنار همین کعبه ظاهر می شود و با صدای بلند بانگ بر می د ارد که
منم مهدی، امام آخرین.
می گویند او با عصای موسی می آید و دم مسیحائی ، بیرق
احمدی را بلند می کند و با ذوالفقار علی به محو کژی ها و پلشتی ها می نشیند.
شاید او همان«یوسف گمگشته» حافظ است یا «یار غائب از نظر» سعدی، شاید هم «تجسم
هجران» مولوی باشد. صبر کنید، راستی آیا او همان نیست که خمینی (ره) را به خال لب
خود گرفتار کرد؟ امسال همه از او می گویند. فرقی ندارد ،شیعه، حنفی، مالکی، شافعی،
حنبلی، حتی بهره های هند، اباضی های عمان و زیدی های یمن همه و همه در جستجوی
اویند. امسال همه حضور او را باور دارند و دعا وسیله ای برای تعجیل در ظهور شده
است. سحرها می توان دانه دانه های اشک حاجیان را در فراق او دید. در مقابل ناودان
طلا فریاد «اللهم عجل لولیّک الفرج» بلند است و در جهار گوشه کعبه ندای یا مهدی را
می توان شنید. آری او می آید، او که خود مشتاق ظهور است و دلتنگ امت. می آید و شوکت
مستبکران را فرو می ریزد، می آید و عزت مستضعفان را احیا می کند. امسال همه
منتظرند، امسال سمفونی انتظار از فریاد لبیک های حاجیان ساخته شده است. حج امسال حج
انتظار است.
هدایت گر امت می آید
:
آفتاب وجود دوازده همین پیشوای ولایت در آسمان وجود بشریت در نیمه
شعبان سال 255 هجری بر جهانیان پرتو افکند دراین تاریخ هیچ اختلافی نیست و کلیه
علمای فریقین شیعه وسنی اتفاق نظر دارند او هم نام رسول اکرم و هم کنیه آن حضرت
"ابوالقاسم" است .
رسول خدا (ص) فرمود: «مهدی از اولاد من است، صورتش مانند
ستاره درخشان، گندمگون و بلند قد است، او زمین را پراز عدل وداد می کند پس از جورو
ظلم وتمام موجودات از حکومت او راضی هستند.»
بر اساس اخبار و روایات متواتره ،
حضرت مهدی شبیه ترین افراد به پیامبر خداست. حضرت مهدی (عج) در سیرت مردی خوش زبان،
گرم خو، مهربان، عطوف، رحیم و جواد، شجاع، با هیبت و صلابت است. هر کس او را ببیند
می گوید جوان 40 ساله ای بیش نیست با سیمای بسیار جاذب.
القاب وکنیه های آن حضرت:
نام اصلی
آن حضرت «محمد» است نامی که پیامبر اکرم بر او نهاده و فرمود «اسم او اسم من و کنیه
او کنیه من است.»
کنیه حضرت ، ابوالقاسم است و به ایشان ابوصالح ، ابو عبدالله ،
ابو ابراهیم ، ابو جعفر و ابوالحسن هم گفته می شود القاب آن حضرت بسیار زیادا ست از
جمله:
مهدی: مشهور ترین لقب آن حضرت است مهدی که اسم مصدر هدایت است به معنی
کسی است که به وسیله خدا هدایت شده باشد. امام صادق (علیه السلام ) در ضمن حدیثی
فرمودند: «آن حضرت را مهدی گویند زیرا مردم را به امری که گم کرده اند هدایت می
کند»
بر طبق این دیدگاه چون حضرت مهدی مردم را به حقایق پنهان شده دینی
راهنمایی خواهند کرد او را مهدی می گویند.
1. دیدگاه دیگر این است که قائم ال
محمد را از این رو مهدی می گویند که مردم را به اموری که بر آن پوشیده است راهنمایی
خواهد کرد وی پس از ظهور جهت ارشاد پیروان ادیان دیگر کتابهای آسمانی تحریف نشده
آنها را به آنها نشان خواهد داد و از این طریق آنها را با دین اصیل خودشان آشنا
خواهد ساخت و بر اساس همان احکام تحریف نشده آیین آنها، با آنها رفتار خواهد کرد.
دیدگاه دیگر این است که آن حضرت پس از ظهور مردم را تمام زمینه هایی که به
بیراه رفته اند ارشاد خواهند کرد تا به راه و شیوه های درست دست یابند چون انحرافات
دوران غیبت تنها دراحکام دینی نیست چرا که در اثر جهل و نا آگاهی در عرصه¬های
سیاسی، علمی وصنعتی نیز مردم دچار اشتباهات زیادی می شوند.
نتیجه آنکه میتوان
گفت چون امام زمان به برکت علم بی نظیری که مردم را در تمام عرصه های حیات فردی و
اجتماعی و علمی و دینی به راه صحیح هدایت خواهند کرد و آنها را ازتمام گمراهی ها
نجات خواهند داد به این معناست ان حضرت را مهدی می گویند.
قائم: یعنی قیام
کننده به حق. رسول خدا فرمودند: «ازاین جهت او را قائم می نامیدند که پس از فراموش
شدن نامش قیام می کند.»
امام جواد در پاسخ به این پرسش که چرا او را قائم می
نامند ، چنین فرمودند :« زیرا پس از آنکه نامش از خاطره ها فراموش شوداکثر معتقدین
به امامتش از دین خدا برگردند قیام می کند.»
منتظر: از امام جواد ( علیه السلام
) پرسیدند چرا وی را منتظر می گویند؟ فرمودند: «زیرا وی برای مدتی طولانی غیبت می
نماید و علاقمندان، منتظر ظهورش خواهند بود و آنان که تردید دارن ، او را انکار می
کنند.»
بقیه الله: روایت شده که چون آن حضرت قیام کند پشت به کعبه می ایستد و
313 نفر دور او جمع می شوند اول چیزی که می فرماید این آیه شریفه است «بقیه الله
خیر لکم ان کنتم مومنین» آنگاه می فرماید: منم بقیه الله و حجت او و خلیفه او بر
شما.
دیگر القاب آن حضرت عبارتند از: حجه الله، خلف صالح، منتقم، ولی الله،
صاحب الامر، صاحب الزمان، منصور،...
ولایت؛ فلسفه
مهدویتبا انتشار خبر شهادت جانگداز حضرت امام حسن عسگری (علیه السلام)
شهر سامرا را غبار غم فرا گرفت، و از هر سوی صدای ناله وگریه برخاست و مردم خود را
برای تشییع و سوگواری بر آن حضرت مهیا می کردند.
برنامه ریزان فتنه گر بنی
عباس پروژه تحمیل جعفر کذاب فرزند نا خلف امام هادی ( علیه السلام ) بر جامعه
اسلامی را عملیاتی کرده بودند و از تمام ظرفیتهای اطلاعاتی و تبلیغاتی خود برای
فریب افکار عمومی مسلمانان استفاده می کردند شرایط به گونه ای مدیریت می شد که
پنداری همه چیز برای انهدام را خدا و حذف قطعی مود آخر الزمان فراهم است. افکار
عمومی مردم بر حول جعفر کذاب در حال شکل گرفتن بود که نشانه ای بزرگ از تدبیر الهی
امام عسگری و حضور مقدس وموثر امام عصر غبار فتنه ها را کنار زد. این ماجرای شگفت
را از قول ابوالادیان پیک مخصوص امام عسگری می شنویم:
ابوالادیان می گوید: من
نامه های حضرت امام حسن عسگری (علیه السلام) را به شهرها می بردم. در زمانی که
بیماری آن حضرت شدت گرفته بود. روزی من را احضار فرمود و به من دستور داد تا چند
نامه را به مدائن برسانم.
من در حال خدا حافظی بودم که امام فرمود : «
ابوالادیان ! پس از پانزده روز به سامره باز خواهی گشت و صدای گریه وشیون اهالی
خانه من را خواهی شنید، در آن موقع مشغول غسل دادن من خواهند بود».
ابوالادیان
می گوید: از امام پرسیدم:ای آقای من، در صورت وقوع این واقعه دردناک، امر امامت با
کیست ؟ امام در جواب من فرمود :« آن کسی که جواب نامه من را از تو طلب کند».
ابوالادیان می گوید: از امام خواستم تا نشانه دیگری به من بنمایاند؟ امام
فرمود: «آن کسی که بر من نماز گزارد امام شماست»
ابوالادیان می گوید از امام
(علیه السلام) در خواست کردم تا علامت دیگری را هم برایم هدایت فرماید؟
امام در
پاسخ فرمود: «آن کسی که از محتوای درون همیانی که همراه تواست آگاه بود، امام
شماست.»
ابوالادیان می گوید: عظمت و شکوه امام باعث شد که نتوانم چیز دیگری
بپرسم. لذا با وداع از امام به سوی مدائن رفتم و نامه ها را به صاحبان آنها رساندم
و پس از پانزده روز بازگشتم. وقتی به مقابل خانه امام حسن عسگری (علیه السلام )
رسیدم صدای شیون وگریه از خانه امام بلند بود به خانه امام وارد شدم و جعفر کذاب
برادر امام حسن عسگری (علیه السلام) را دیدم که نشسته و شیعیان به او تسلیت می
گویند و امامت او را به وی تهنیت می گویند ! من از دیدن این صحنه بسیار تعجب کردم و
مانند دیگران پیش رفتم و تعزیت و تهنیت گفتم . اما او جوابی نداد و از من درهیچ
موردی پرسش نکرد . چون بدن مطهر امام را کفن کرده وشرایط برای نماز گزاردن بر پیکر
آن حضرت فراهم شد. خادمی آمد و جعفر کذاب را دعوت کرد تا بر برادر خود نماز بخواند
. جعفر برای اقامه نماز ایستاد. در همین حال نونهالی گندمگون و پیچیده موی که
داندانهایش از هم فاصله داشت مانند پاره ماه بیرون آمد وردای جعفر را کشید و در
حالیکه او را کنار می زد فرمود: ای عمو کنار بایست که من به نماز سزاوارترم.
رنگ جعفر دگرگون شد وبی اختیار عقب ایستاد . سپس آن نونهال بر پدر نماز گزارد و
ان حضرت را درکنار امام علی النقی (علیه السلام) دفن کرد. سپس در حالیکه روی خود را
به سوی من بر گردانیده بود فرمود: « جواب نامه هایی را که با توست تسلیم کن». من
جواب نامه را به وی دادم پس کسی از جعفر پرسید: این کودک چه کسی بود؟ جعفر گفت: به
خدا قسم من او را نمی شناسم و هرگز او را ندیده ام.
دراین زمان عده ای از
شیعیان از شهر قم رسیدند، چون از وفات امام (علیه السلام) با خبر شدند مردم آنها
را به سوی جعفر راهنمایی کردند چند تن از آن مردم نزد جعفر رفتند واز او پرسیدند:
بگو که نامه هایی که در اختیار ماست از سوی چه کسانی است و اموالیکه در اختیار ماست
به چه میزان است؟
جعفر بهت زده گفت: ببینید مردم، اینها از من علم غیب می
خواهند! در آن حال خادمی از جانب حضرت صاحب الامر ظاهر شد و از قول امام گفت: «ای
مردم قم با شما نامه هایی است از فلان وفلان و همیانی که دراختیار شماست که درون آن
هزار اشرفی است که در میان آن اشرفیها ده اشرفی دارای روکش طلاست.»
شیعیانی که
از قم آمد ه بودند گفتند» هر کس تو را فرستاده است امام زمان ماست این نامه ها
وهمیان را به او تسلیم کن.
جعفر کذاب شکست خورده و مایوس خود را به معتمد عباسی
رساند و او را از شرح جریان واقعه آگاه کرد.
غیبت چرا؟
به فرمان معتمد خانه امام
حسن عسگری(علیه السلام ) مورد هجوم و بازرسی قرار گرفت اما از موعود آخر الزمان اثر
نیافتند. ناچار" صیقل " خادمه حضرت امام عسگری (علیه السلام) را به اسارت گرفته و
مدتها تحت نظر داشتند . ولی جستجو و سخت گیریها بی سرانجام بود و آن موعود مقدس در
کنف حمایت خداوندی از توطئه ها در امان ماند.
تعقیب و تلاش عوامل بنی عباس برای
دست یافتن به آخرین منجی نافرجام بود و دست قدرت خداوندی او را از دست یابی ستمگران
مصون داشته بود . اما در پس این اقتدار آسمانی جامعه مسلمانان با یک حقیقت تلخ
مواجه شده بود و آن محروم ماندن از درک مستقیم فیض و دیدار امام عصر بود اسرار
وابعاد این پدیده اعجاب انگیز برای همیشه فکر واندیشه خردمندان و درد مندان جوامع
بشری را متوجه خود کرده است . غایب ماندن حجت خدا از دیدگان مردم چه مفاهیمی را
درخود می گرفت ؟ اگر چه همه اسرار غیبت روشن نیست اما از مجموعه اخباری که در دست
ماست چند دستاورد تحصیل می شود:
یک. مومنین با ابتلا و آزمایش جدی از بقیه مردم
و مدعیان جدا می شوند به شهادت تاریخ سابقه مردم در تشخیص و تبعیت از امامان حق
بسیار تاریک و ناامید کننده است و تقریباً تمامی انبیا و رسولان الهی وائمه عصمت
وطهارت با بی مهری و ناهمراهی امتهای خود مواجه شده بودند و در مقابل هدایت و از
خود گذشتگی و اخلاص و صمیمیت ائمه خق نشانه ای جز پیمان شکنی. بی وفایی و ستیزه
جویی در سابقه تاریخی امتها ثبت نشده است. لذا یکی از سنتهای ثابت الهی، آزمایش
بندگان به منظور انتخاب صالحان و گزینش پاکان است.
دو. خداوند تعالی به وسیله
غیبت، حجت خود وامام دوازدهم را از تعدی وقتل محفوظ و با این صیانت الهی جان مبارک
او از خطر در امان مانده وبه انجام ماموریت الهی اهداف بلند اصلاحی خود موفق خواهد
گردید. مرحوم کلینی درجلد 1 اصول کافی صفحه 337 از قول یکی ازیاران امام صادق (علیه
السلام) می گوید: امام صادق به من فرمود :« ای زراره آگاه باش که امام منتظر، پیش
از قیام خویش مدتی از چشمها غایب خواهد شد» عرض کردم: علت غیبت ایشان چیست؟ امام در
پاسخ فرمود: « او بر جان خویش بیمناک خواهد بود»
سوم. وجود مبارک امام عصر
مامور به تقیه از هیچ حاکم وسلطانی نیست وتحت حکومت و سلطنت هیچ ستمگری کسی بر عهده
او نیست. مرحوم علامه مجلسی، در جلد 51 بحار الانوار، صفحه 152 وشیخ صدوق در باب 44
کمال الدین، صفحه 480 از حسن ابن فضال روایت کرده است که امام هشتم فرمود. «گویی
شیعیانم را می بینم که هنگام مرگ سومین فرزندم امام حسن عسگری (علیه السلام) در
جستجوی امام خود، همه جا را می گردند اما او را نمی یابند» من از آن حضرت پرسیدم
آن حضرت چرا غایب می شود ؟ امام فرمود: « برای اینکه وقتی با شمشیر قیام کرد بیعت
کسی در تعهد وی نباشد»
غیبت صغری و
کبری
به هر حال بندگان خدا سعادت دیدار وارتباط مستقیم با امام زمان را
از دست دادند و جامه غیبت از دیدگان مردم بر قامت مبارک حجت خدا پوشانده شد اما این
بدان معنا نبود که مسلمانان از نعمت هدایت آن حضرت محروم باشند اما مسیر ومجرای
بهره مندی از هدایت امام عصر شکل دیگری پیدا کرد که اصطلاحاً به دو دوره غیبت صغری
و غیبت کبری نام گذاری شده است. دوران غیبت صغری از سال 260 هجری (سال شهادت امام
یازدهم) تا سال 329 (سال درگذشت آخرین نایب خاص امام) نزدیک به 69 سال به دازا کشید
در دوران غیبت صغری، ارتباط شیعیان با امام به کلی قطع نبود و آنان از طریق عده ای
خاص و به طور محدود، با امام ارتباط داشتند. کسانی که به عنوان «نایب خاص» با حضرت
ولی عصر درتماس بودند وشیعان می توانستند به وسیله آنان مسائل و مشکلات خویش را به
استحضار امام برسانند و پاسخ وی را دریافت کنند. در حقیقت این دوره فرصتی بود که
شیعیان تدریجاً برای غیبت کبری آن حضرت مهیامی شدند لذا به تدریج در همین دوره نیز
ارتباط محدود و موردی شیعیان با امام زمان (عج) قطع شد و مسلمانان موظف شدند در
امور خود به نایبان عام آن حضرت یعنی فقهای واجد شرایط و آشنایان به احکام اسلام،
مراجعه کنند
منتظر کیست؟
حضرت امام خمینی (ره)
امام مهدی(عج)؛ برپا
کنندۀ عدالت همه جانبه «معنا و مفهوم عدالت صرفاً آن برداشت رایج و عمومی نیست که
منحصر به زندگی رفاهی باشد بلکه منظور از آن تحقق عدالت درهمۀ مراتب انسانیت و
برگرداندن هر نوع انحراف و اعوجاج به میزان اعتدال است. قدرت وامکان برقراری این
عدالت در میان همۀ ابنای بشر و رهبران الهی، تنها در اختیار امام مهدی (ع) قرار
گرفته است تا آن حضرت (ع) به این مهم قیام نماید.» وظایف و توصیه ها؛ « ما باید در
این طور روزها و ایام الله [ولادت امام زمان (عج) توجه کنیم که خودمان را برای آمدن
آن حضرت (ع) مهیا کنیم ... و ما باید خودمان را مهیا کنیم برای اینکه اگر چنانچه
موفق به زیارت ایشان شدیم، پیش ایشان رو سفید باشیم. تمام دستگاههایی که الان به
کارگرفته شده اند، در کشور ما... باید به این معنا توجه داشته باشند که خودشان
رابرای ملاقات حضرت مهدی(ع) مهیا کنند... و خدا همۀ ما را موفق به خدمت ایشان و
خدمت به اسلام و کشور خودمان کند.»
حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدّظلّه
العالی)
انتظار: مایۀ امید؛ «این وعده [بر چیدن بساط ظلم، جور و تبعیض از
سراسر دنیا ] وعدۀ کوچکی نیست وتمام مبارزات عالم ـ اعم از دینی و غیر دینی ـ بر
اثر امید به یک نقطۀ روشن انجام گرفته که اگر این امید نباشد، مبارزه ای هم نخواهد
بود. اعتقاد به امام زمان (عج) وسیله حرکت و عامل نشاط برای ملت ما و تمام کسانی
است که به این مسئله اعتقاد دارند.» امام زمان (ع) الگوی جهاد برای اهل ایمان؛
«امان زمان باید به صورت یک الگو برای مومنان درآید. اگر آن حضرت با کفر می جنگد و
برای عدالت زحمت می کشد و مجاهدت میکند، ما هم که مأموم و دنباله رو او هستیم.
باید برای گسترش عدالت مجاهدت کنیم.»
رابطه امام ومأموم؛ عامل ایجاد جمهوری
اسلامی؛ « فاصلۀ میان ما و امام زمان (ع) به معنای فاصلۀ یک امام و مأموم است. این
برداشت مثبت موجب شده که دل¬های روشن و فکرهای صحیح در صدد مبارزه برآیند، و همین
شده که دلهای روشن و فکرهای صحیح در صدد مبارزه برآیند، و همین برداشت بود که
جمهوری اسلامی را به وجود آورد. حرکت آن حضرت (ع) به هر سمتی باشد. [باید] حرکت
پیروان او هم به همان سمت باشد.» زنده کردن روح انتظار؛ «مردم ما باید روح انتظار
را به تمام معنا در زندگی خود زنده کنند. ملت مسلمان ایران برای حاکمیت اسلام و
نزدیک شدن ملتهای مسلمان به عهد ظهور مهدی موعود (عج)، اوّلین گام را برداشته و
این حقیقت روشن که جمهوری اسلامی ایران به توفیقات بزرگی درزمینه های مختلف دست
یافته ؛ همیشه برای دشمنان اسلام دردآور بوده است و ما این موفقیتها را از جملۀ
معجزات اسلام میدانیم.»
آیت الله العظمی فاضل لنکرانی(ره)
امیدواری به آیندۀ شکوهمند؛
همگان باید به آینده امیدوار باشند و فردا و فرداها را بسان گذشته واکنون نپندارند،
آینده ای در انتظار است که پیروزی حتمی از آن صلاح و عباد صالح و شکست و نابودی از
آن فساد وعباد ناصالح است.»
ضرورت انتظار و آمادگی؛ «اکنون که عصر و دوران
محرومیت از ظهور است. باید باحبل محکم انتظار، خود رابرای فرج آن حضرت آماده سازیم.
بایدبر اساس موازین صحیح و معتبر و مستند، اعمال خود را تنظیم نماییم، باید فریب
ادعاهای افراد آلوده به دنیا که از هر امری خصوصاً مقدسات برای رسیدن به اهداف خود
استفاده می نمایند. نخوریم، بایددین را از آگاهان به دین و شریعت بیاموزیم وبه آن
عمل نماییم. بایدفرهنگ صحیح وعمیق انتظار را در جامعۀ خود درهمۀ طبقات پیاده نماییم
و بالاخره باید جامعه ای در حدّ امکان، مهدوی داشته باشیم.»
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مدّ ظله)
پرهیز
ازعوام گرایی و کمیت گرایی در تبلیغ مهدویت؛ «در زمینۀ تحقیقات مهدوی پرهیز از عوام
گرایی، اجتناب از کمیت گرایی در پژوهش ها بدون توجه ویژه به کیفیت، و دوری از انجام
کارهای تکراری و غیر مفید، همواره باید مدّ نظر باشد.ضمن آنکه رویکرد عمل گرایانه و
ارتباط میان مقولات مهدوی، و توجه به ساحت اخلاق و معنویت و تربیت جامعه و اهتمام
به ارتقای فرهنگ تشیع اصیل انتظارات آن یگانه دوران از شیعیان و ارادتمندانش در رأس
کارهای پژوهشی قرار گیرد.» استفاده صحیح از ظرفیت¬های موجود رسانه ای وتبلیعاتی
استفاده کرد و چهرۀ نوارنی وتابناک حضرتش را با ابزارهای نوین و آنچنان که زبیندۀ
آن امام بزرگوار است د رداخل و خارج معرفی کرد»
پرهیز ازملاهی و مناهی؛ «هر گونه
حرکت تبلیغاتی در این زمینه، باید به نحوی باشد که موجبات رضایت خاطر آن ولی دوران
را فراهم نماید و از ملاهی ومناهی در آن جداً پرهیز گردد؛ چه آنکه مجلسی که منسوب
به امام زمان (ع) است نباید به گناه و معصیت آلوده گردد.»
حضرت آیت الله العظمی
مکارم شیرازی
لزوم هوشیای وحضور درصف عدالت طلبی؛
«شما جوانان باید در صف اوّل
دفاع از عدالت قرار داشته باسید تا از نخستین یاوران حقیقی مهدی موعود (ع) محسوب
شوید و دهۀ مهدویت را به اقصی نقاط دنیا برسانید. دشمنان اسلام تمام تلاش خود را به
کار گرفته ا ند. تا جوانان را بابرنامه ها و سایت های غیر اخلاقی، از صف عدالت
خواهان و حامیان امام زمان (ع) جدا سازند. لذا بیداری و هوشیاری فوق العاده شما، در
برخورد با تفکرات ضدّ دینی امری لازم است.»
در تفسیر آیه شریفه « أمَّنْ یُجیبُ الْمضْطَرَّ إذا دَعاهُ وَ یَکَشف
السُّوء...»
امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند : « این آیه در حق ( حضرت )
قائم علیه السلام نازل شده است . به خدا سوگند او همان مضطری است که هر وقت دو رکعت
در مقام ( مقام حضرت ابراهیم درمسجدالحرام ) بگزارد و خدای را بخواند ، خداوند
دعایش را مستجاب واندوهش را دور فرماید و او را در روی زمین جانشین قرار
دهد».
امام محمد باقر علیه السلام نیز می فرمایند :« به خدا سوگند او ( جضرت
مهدی علیه السلام مضطری است که خداوند درحق او می فرماید :»« أمَّنْ یُجیبُ
...»
از این روست که دردعای ندبه می خوانیم « أیْنَ الْمضُطرُّ الَّذی یُجاب إذا
دَعا ؟»
« کجاست مضطریکه وقتی ( خدای را ) بخواند ، دعایش اجابت شود؟.»
ابا
عبدالله الحسین نیز فرمودند :« نهمین فرزند من نشانی از حضرت یوسف علیه السلام و
نشانی از حضرت موسی بن عمران علیه السلام دارد ». لذا ائمه معصومین علیهم السلام در
دعاهای خویش برای « فرج » امام عصر ارواحنا فداه دعا کرده اند.
امام صادق علیه
السلام – دردعای مفصلی که برای روز عاشورا قرائت فرموده وآن را به یکی از اصحاب
خویش به نام عبد الله بن سنان تعلیم داده اند- خدای را چنین می خوانند : «...
اَللّهُمَّ وَعَجِّل فَرَج آلِ مُحَمَّد وَ اجْعَل صَلواتک عَلیْهم وَ
اسْتَنْقذهمْ مِنْ أیْدیَ الْمُنافقَینَ وَالمُضَلّینَ وَ الکفَرَة الجاحدین ...»
« ...خدایا ! در فرج آل محمد علیهم السلام تعجیل فرما و درود خود را بر ایشان
قرار ده وآنان را از دست منافقان و گمراهان وکافران عنود نجات ببخش ..»