آدمهایی دیده ام که بر اثر کارهایی خاص(!) رشدهایی خاص( !) کرده اند ، در برجهای خاص منزل گزیده اند ولی در خلوت خلوت خویش میدانند که چگونه حیوان شده اند ؛ اسمش را گذاشته اند بیزینس ، NETWORK، پیشرفت ، قدمهای ترقی ؛ ولی نیک میدانند که روزمرگی ، زن و بچه و پست و مقام هرگز به ننگی که یافته اند ، رنگی نمیزند.
نبی اکرم نیک در خطبه شعبانیه فرمودند که ان انفاسکم مرهونه باعمالکم = وجود شما در رهن کارهای شماست
اینان از بس حسابگری کرده اند ، توان ساده لذت بردن از زندگی را ندارند…چشمان شان به قول دکتر الهی قمشه ای از بس دور را پاییده اند ، تنگ شده…بدون اتانول بلد نیستند خودشان شوند و فقط در این افول است که رهیدگی را میزیند
مقابلت ایستاده اند و مشغول NETWORK ساختن با تو هستند (!) میبینی چگونه تلفنهای آدمهای قربانی قبلی را پاسخ نمیدهند ، چگونه برای بقیه وقت ندارندو همان موقع با تو دارند قرار رویاهای بعدیشان را میگذارند…در عجب میشوی از اینهمه حماقتی که زیر تیزهوشی و سرعت ذهنی هرمسی و ….پنهان شده است
خنده ات میگیرد که همه امپراتوری این افراد با دیدن تنها یک ساعت مارک دار چند ده هزار دلاری در دستان تو -که هنوز ندارند- ، پودر میشود… مثل این افراد تلخ است و در دیدارشان نباید مسحور اداها و موقعیتشان بشوی….مهمتر از هوش آدمیان عقل است و یقین و صحیح گفت ان نبی کریم که چیزی بسان یقین در این عالم کمیاب نیست.
به خانواده ات ، خود ساختگی ات ، دوستان دلی و جانی ات بیندیش و ثانیه ای را مصروف این خود فریبان مکن…
دلنوشته: دکتر علیرضا شیری