بیائید با هم مهربان باشیم

راستی متوجه شدیده اید که بیشتر مواقع ما همدیگر را نگاه نمی کنیم ، در پیاده رو از کنار هم رد می شویم حتی جاهایی که خیلی تنگ است به هم نگاه نمی کنیم ، حتی اگر طرف مقابل بهمون راه عبور هم بدهد از او تشکر نمی کنیم . وقتی می خواهید از روی خط عابر پیاده عبور کنید قلبتون به طپش می افتد و خدا خدا می کنید که رانندگان شما را نادیده نگیرند . سر کار منتظر می شویم که دیگری اول سلام کند . مدیران برای کسانی که زیردستشان کار می کنند احترامی قائل نمی شوند . در ادارات مراجعه کننده را آنقدر معطل می کنیم تا او مجبور به التماس بشود . هنگام خرید فرشنده جوری با شما رفتار می کند که انگار به او بدهکارید ، اگر دو بار قیمت را به پرسید جواب نمیدهد .مریض می شوید بیش دکتر می روید و امیدوارید که اقلاً اینجا که پول می دهید، آقا یا خانم دکتر دو کلمه درست با شما حرف بزند ولی متاسفانه آنجاهم کسی حرفهای شما را نمی شنود و شما را درست نمی بیند .
همه اینها باعث تاسف است که با اینکه ما در یک کشور مسلمان زندگی می کنیم وهمیشه خوانده و شنیده ایم که حضرت رسول فرموده اند " با دیگران با محبت ، خوشرویی و احترام رفتار کنید".ولی بندرت کسی را می بینیم که واقعاً با اطرافیانش چنین رفتار کند .

    زندگی چون گل سرخی است

پر از خار و پر از برگ

وپر از عطر لطیف

یادمان باشد اگر گل چیدیم

عطر و برگ و گل و خار

همه همسایه دیوار به دیوار همند