سیماى پرفروغ تو، اى کعبه عفاف

سیماى پرفروغ تو، اى کعبه عفاف آیینه تمام نماى محمد(ص) است. 

اى دخت مصطفى!الگوى عفتى و نشان فضیلتى مریم به پاکدامنى‏ات رشک مى‏برد زیبنده هست جامه ایمان به قامتت در سینه تو دسته‏گلى از حیا، عیان در چهره‏ات حیاى محمد(ص) نهفته است در گفته‏ ات کلام پدر هست جلوه ‏گراى مادر پدر!

اى میوه درخت رسالت!دریاى بى‏کران خصال نکوى تواز دانش و وفا و حیا موج مى‏زنداى فاطمه! براى تو این افتخار بس در حق تو رسول خدا گفت:«اى بتول!جسم تو و روان تو، چون جسم و جان من خشم تو و رضاى تو، خشم و رضاى من‏» 

اى همسر على!کوتاه بود عمر تو، اما چه پرتلاش از کودکى به خاطر تبلیغ دین حق،همگام با پدر.در کارهاى خانه یکى یار مهربان همکار با على.در لحظه‏هاى ساکت و پرراز نیمه شب،همراز با خدا.یک دم نشد ز خاطر و یادت خدا، جدا. 

دشمن که خواست‏ شمع وجودت کند خموش آواره گشت از پى‏هر مکر و حیله‏اى . 

اما هنوز نغمه حق مى‏رسد به گوش:«روشن شود هزار چراغ از فتیله‏اى‏»