اعتیاد یک بیماری قابل درمان است، اما در درمان این بیماری آگاهی و شناخت بیمار و خانواده نسبت به ویژگیهای و خصوصیات اعتیاد و درمانش لازم و ضروری . لازم است هم بیمار و هم خانواده اش بدانند که این بیماری مزمن است و بهبودی نیازمند صبر و بردباری آنها می باشد .
معنای بهبودی و توضیح آن از دیدگاه
های افراد مختلف ، متفاوت است. بعضی بهبودی را به معنی قطع مصرف مصرف
موادمخدر غیر قانونی و پرهیز طولانی مدت می دانند ؛ عده ای دیگر آن را به
معنی تغییر رفتار بیمار و تبدیل اخلاق و روحیات او به وضعیت دوره قبل از
مصرف تلقی می کنند؛ بعضی حتی توقع دارند رفتار بیمار آنان از قبل از سوء
مصرف هم، بهتر باشد و ایده ال گردد ، تعدادی از خانواد هها نیز با وجود
اینکه رفتارکنونی فرد بیمار را دوست ندارند و نمی پسندند، ولی معمولاً یک
تعریف درست و دقیق از رفتار اید ه ال هم در ذهن ندارند و گاه رویا پردازی
هم می کنند و دچار تعارض می شوند.
بسیاری از خانواده ها فرزند در حال
بهبودی خود را با افراد دیگر خانواده که هرگز مصرف مواد نداشته اند و
افرادی کاملا متعادل و منظم هستند مقایسه کرده ؛و هر روز افسرده تر می
شوند و از اینکه روند درمان کٌند است و بیمار به ایده ال های خانواده نمی
رسد ، آشفته و ناراضی می شوند و این افکار و احساسات منفی را به شکل تحقیر و
سرکوفت به بیمارشان منتقل می نمایند.
بعضی از خانواده ها رفتار طبیعی را
نمی شناسند و هرگز فرد بیمار را به صورت متعادل ندیده اند به شکلی برایشان
نا آشنا و غریب است و نمی دانند چه می خواهند اینان نیز با خواسته های
متعارض خود بیمار را آشفته و خسته کرده و خودشان هم سرخورده می گردند .
از
نظر علمی، بهبودی فرایندی است که از زمانی که فرد مصرف کننده این واقعیت
را می پذیرد که سالم ماندن او با ادامه مصرف و ادامه وضع کنونی امکان
پذیر نیست شروع می گردد و با ادامه پرهیز وسعت و عمق پیدا می کند و تمام
جنبه های زندگی فرد را در بر می گیرد .
داشتن انتظارات واقعی از بیمار و
درمان سبب تسریع روند درمان و دلگرم شدن فرد بیمار به تداوم مسیر می گردد و
خانواده نیز آرامش یافته و در این راه به بیمارش کمک می نماید . گذر زمان
تغییراتی در خود فرد و روابط بین فرد ی اش ایجاد می کند و بیمار به تدریج
به وضعیت ایده ال بهبودی و زندگی عادی و سالم نزدیک گشته، عملکردهایش در
تمامی حوزه ها افزایش می یابد.
انتظارات غیر طبیعی و بسیار کمال
گرایانه مخصوصا در اوائل بهبودی که تمرکز روی قطع مصرف و بالا بردن انگیزه
در بیمار می باشد باعث بازگشت و عود بیماران می گردد . هماهنگ شدن
خانواده با درمانگر و ارزیابی واقع بینانه نسبت به روند بهبودی باعث افزایش
انگیزه می گردد و بدین شکل تاثیرات مثبتی در تسریع روند درمان خواهد گذاشت
.
برای درمان اعتیاد یک زمان مشخص وجود
ندارد .پیشینه اعتیاد ، میزان مصرف، ویژگیهای شخصیتی و خانوادگی ، نوع ماده
مصرفی ، بیماریهای همراه با اعتیاد ، میزان حمایت، استفاده از درمانهای
داروئی و غیر داروئی و عوامل دیگری در طول مدت بهبودی تاثیر گذار هستند و
البته گاهی حتی بیمار برای درمان روش مناسب را انتخاب نمی نماید که این
موضوع نیز باعث به تاخیر افتادن بهبودی می شود .
موضوع مسلم اینکه بیماری اعتیاد بسیار
پیچیده است و درمان آن نیز گاه پیچیده و بسیار سخت می نماید و مسلم تر
اینکه حمایت خانواده و پذیرش فرد بهترین تسریع کننده روند بهبودی می تواند
باشد .